Rawie Sewnath

Gooi & Vechtstreek

In de kern gaan de meeste gesprekken over de vraag: hoe ga ik om met wat mij overkomt? Veel mensen willen hun verhaal kwijt, maar lang niet iedereen wil praten over dieperliggende thema’s. Vaak is er vooral behoefte aan oprechte aandacht. Ik ga elk gesprek zo blanco mogelijk in; de ander bepaalt waar we het over hebben. Dat kunnen dagelijkse dingen zijn – ik noem het huis-tuin-en-keukenthema’s – maar ook de grote levensvragen. Mensen geven zelf (subtiel) de grenzen aan en die respecteer ik; we openen geen luiken die we niet kunnen sluiten. Toch merk ik vaak dat er gaandeweg energie gaat stromen, zelfs als een gesprek aan de oppervlakte blijft.

​