ONS TEAM

‘Alle keerpunten in het leven vragen om een pas op de plaats – een blik vooruit en achteruit. Samen teruggaan in iemands leven is intiem. Ik vind het elke keer bijzonder als ik dat vertrouwen krijg’

‘Mensen met levensvragen zijn niet ziek, alleen misschien even hun koers kwijt. Een geestelijk verzorger kan je helpen die weer te vinden’

‘Door een ingrijpend verlies kunnen mensen zich zo ontredderd voelen dat ze moeite hebben zelf hun weg weer te vinden. Een goede klik met een geestelijk verzorger is belangrijk, zodat iemand zich vertrouwd voelt om zijn of haar verhaal te vertellen.’

Ik ga graag de discussie aan met de overheid zorgverzekeraars om te bereiken dat er voor iedereen die dat wil in de palliatieve fase geestelijke ondersteuning is. Want vroeg of laat komen we daar allemaal.

Niet iedereen heeft anderen om zich heen om mee te praten over zingevingsvragen. Geestelijke verzorging thuis kan daarin het verschil maken.

Op een tweesprong staan of iets ingrijpends meemaken kan voelen alsof je stuurloos bent. Een geestelijk verzorger helpt mensen hun richting te (her)vinden, rekening houdend met hun overtuigingen.

Ik kan mensen helpen hun ervaringen in perspectief te plaatsen. Door dat samen te doen ‘herschrijven’ ze waar ze tegenaan lopen.

Het verrast me regelmatig hoe veerkrachtig mensen zijn.

Als het vonkje van vertrouwen overspringt, versta je elkaar op zielsniveau.

In ieders persoon en levensgeschiedenis zijn zaadjes te vinden die eraan kunnen bijdragen dat je je weg weer vindt.

Als woorden vooral chaos brengen, kan mediteren of bidden meer innerlijke rust brengen.

Door met elkaar in gesprek te gaan, zoeken we samen naar wat jou helpt, troost en steun geeft om veerkracht en geluk te (her)vinden, of op een waardevolle manier het leven af te ronden.

Samen zoeken we naar wat moed en houvast geeft.

Een probleem wegnemen kan ik niet, maar mensen geven aan dat praten erover lucht geeft.

Ik luister, stel vragen en leg nadruk op waar iemand zelf mee komt.

In hun verhaal geven mensen vaak onbewust signalen over achterliggende vragen of dilemma’s.

Nederland heeft een sterke denkcultuur, in andere culturen staan spiritualiteit en de dood soms dichter bij het leven. Maar dat mensen het fijn vinden om hun verhaal te doen is universeel.

Afscheid moeten nemen van het leven roept indringende vragen op. We proberen samen helder te krijgen wat onrustig maakt en wat het hart nodig heeft.

Op kwetsbare momenten val je terug in je comfortzone en daarin spelen culturele en religieuze waarden een belangrijke rol.

Als je op een kruispunt in je leven staat, loop ik met je mee naar de overkant door te luisteren en verhelderende vragen te stellen.

Zeker als het levenseinde nadert, groeit de behoefte om stil te staan bij wat nog onaf, nooit gedeeld of niet verwerkt is.

Al pratende komen vaak dingen naar boven die nog geen plek hebben gekregen.

Alles is bespreekbaar, ongeacht je achtergrond en de gevoelens die je misschien ervaart.

Zodra er vertrouwen groeit, gaan mensen dieper graven in wat ze hebben meegemaakt en komen verhalen naar boven die nog ergens sluimeren.

Een geestelijk verzorger is als een ‘professionele vriend’.

Het doel van de gesprekken is dat iemand meer vrijheid en onafhankelijkheid kan ervaren.

Ik probeer mensen te helpen zichzelf (weer) tot steun te zijn en de onrust te keren

Alles mogen uitspreken, ook het ongelukkig zijn.

Helder krijgen wat het probleem is waar je mee zit, geeft een eerste aanzet tot daar iets mee doen.

Vaak voelt iemand zich al begrepen als er met aandacht naar hem of haar wordt geluisterd.

Als je vastloopt door wat op je pad kwam, kun je pas verder als je onder ogen kunt zien wat er met je is gebeurd.

Patiënten en hun naasten zitten vaak met allerlei vragen en emoties, waar ieder op zijn of haar eigen manier op reageert.

Het gevoel gehoord en gezien te zijn in een zware tijd helpt om weer op verhaal te komen.

Het gaat om met aandacht verstaan wat belangrijk is voor de ander.

Zodra er vertrouwen groeit, gaan mensen dieper graven in wat ze hebben meegemaakt en komen verhalen naar boven die nog ergens sluimeren.

In de gesprekken komen angst(en) en zorgen aan bod, maar we kijken ook naar wat je voor anderen hebt betekend.

Veel mensen willen hun verhaal kwijt, maar lang niet iedereen wil praten over dieperliggende thema’s. Vaak is er vooral behoefte aan oprechte aandacht.

Ik ben altijd op zoek naar wat het bestaan van de ander kleur geeft.

Voor mij is het belangrijk om te horen ‘wat is jóuw verhaal?’ en ‘wat doet dit met jou?’ 

Er ontstaat openheid om met mij, en met anderen, te delen wat je bezighoudt

Door aandachtig te luisteren en door te vragen help ik mensen te verwoorden wat er in hen omgaat en samen zoeken we bronnen van inspiratie, kracht en houvast.

Soms staan we arm in arm stilzwijgend aan zee of in het veld en komen de tranen. Op zo’n moment iemand naast je hebben voelt als thuiskomen.

Met oprechte aandacht voor de vragen en onzekerheden vanuit hun belevingswereld wil ik ze tot steun zijn om eventuele antwoorden, maar vooral ook rust en vertrouwen te vinden in hun situatie.

Ik reik mensen herkenbare taal aan om over hun belevingswereld te praten, zodat ze hun hart kunnen luchten en hun gedachten ordenen.

Samen zoeken we naar een rode draad als bron van kracht.

Vanuit mijn ervaring met ignatiaanse spiritualiteit kunnen we samen zoeken naar God in alle dingen.

Ieder mens wil zin ervaren, deel zijn van een groter geheel. Bij dat verlangen knoop ik aan.